door Hugo Vos | mei 27, 2022
niet zelden sta ik ’s nachts lichtjes bezweet, voor een publiek plots in mijn blote reet (om mijn voorkant hier maar niet te noemen) terwijl ik de enige lijk te zijn die dat dan weet en ‘t lukt mij niet mijn edele delen te verbloemen ik sta voor lul! (nu is er toch...
door Hugo Vos | jan 17, 2021
mijn geest zo licht dwaalt door de nacht gedragen op de wind het beeld zo scherp kleurenpracht ’t wordt in detail tot mij gebracht grillig haar pad de vleugelslag terwijl ze door mijn dromen jacht en ’s morgensvroeg dwarrelt ze zacht terug op het kussen neer waar ik...
door Hugo Vos | mrt 25, 2019
Ik droomde dat je naast me lag En toen ik even wakker werd Lag je naast me Ik droomde dat je me wakker kuste En toen ik even wakker werd Voelde ik je lippen op de mijne Ik droomde dat je me omarmde En toen ik even wakker werd Wist ik je armen om mij heen Ik droomde...
door Hugo Vos | feb 14, 2019
Mijn leven leidt een eigen leven Als ’s nachts mijn ogen sluiten Terwijl ik wegdrijf van het buiten Wordt in mij cinema bedreven Het genre, dat niet vaak verveelt, is erg divers dus heel verschillend Ik geef ook meestal heel welwillend Toe aan wat wordt afgespeeld Zo...
door Hugo Vos | aug 15, 2018
Koelkastvers Naast mijn koelkast staat een bakje met een bonte verzameling magneetwoordjes waarmee je eindeloos kunt variëren. De tijd die ik sta te verdoen tot de eieren koken, of tot de oven warm is vul ik door te grabbelen in dat bakje. De woorden dwingen. Het...
