door Hugo Vos | mei 23, 2021
ze kan nog zoveel kanten op in het haar gegeven leven ’t is slechts een kwestie van zichzelf de juiste richting geven maar nu ze plots zo eenzaam is haar man niet meer in leven verlangt ze naar het eindstation waar hij zich onlangs heeft begeven daar zit ze met zijn...
door Hugo Vos | dec 10, 2020
hij kocht dagelijks zijn pondje aandacht bij het blonde meisje in de winkel ze verpakte het in een papieren zak en plakte er een knipoog op thuisgekomen plaatste hij het zakje bij de anderen in zijn voorraadkast besloot morgen nog eens langs te gaan omdat hij niet...
door Hugo Vos | dec 8, 2020
na het vasthoudenwat onvoorstelbaarzacht kon zijnen liefdevolkwam onvermijdelijkhet loslaten het vallenin de diepte het eenzaam zijn het ondraaglijkeverlangenom eventjesheel eventjesweer samenéén geheel te kunnen zijn
door Hugo Vos | nov 9, 2020
zo ’s avonds laat, gordijnen dicht moet ik opeens weer aan je denken je blonde haar, je fijn gezicht dat glaasje wijn inschenken ik mis je aan de tafel hier je lach, de vrolijke gesprekken het plankje kaas en het plezier opeens besloot je te vertrekken je echo houdt...
door Hugo Vos | nov 8, 2020
de radiator tikt zichzelf tot leven komt weer uit haar koude dood ze kreunt haar warmte door de muren daar ik de thermostaat ontsloot het haalt de stilte uit de kamer waarin ik eenzaam binnentreed ze spreekt tot mij met al haar warmte waardoor ik mij toch welkom...
