door Hugo Vos | mrt 9, 2020
ze zat in haar kamer de klok tikte haar vingers tikten terug op het tafelblad buiten liepen de mensen regenjassen, paraplu’s in windgevecht de deurbel zweeg vanuit zijn lijstje op het dressoir lachte haar man haar warm toe ze stond traag op pakte de stofdoek en wreef...
door Hugo Vos | feb 16, 2020
ik ben toch niet de enige die zoekend is de anderen lijken het zo goed te weten ik ben toch niet de enige die angsten kent de anderen lijken zich zo goed te weren ik ben toch niet de enige die liefde zoekt de anderen lijken zoveel lief te hebben ik ben toch niet de...
door Hugo Vos | feb 14, 2020
wat waren we ooit valentijn een tafeltje voor twee stoelpoten die elkaar eenvoudig raakten we zaten bij het raam de zon scheen we gingen samen wonen de tafel, groter schoof de stoelen ietwat uit elkaar we deden het keukenraam open een briesje door het horrengaas ons...
door Hugo Vos | nov 25, 2019
er ligt leegte in mijn bed en ik lig naast haar als ik haar streel dan zucht ze niet als ik haar kus dan krult ze niet als ik wat liefs zeg kreunt ze niet sla ik mijn arm om haar heen dan voel ik haar dan voel ik haar liever niet Teken wat er nu in je bed...
door Hugo Vos | okt 3, 2019
terwijl wij samen het pad van onze relatie bewandelden heb ik aandachtig om me heen gekeken zo zag ik hoe wij hemelhoog begonnen op wolken liepen we en dansten roze op het wit terwijl de tijd passeerde de wolken samenpakten kwamen wij uiteindelijk onze eerste bergen...
