door Hugo Vos | sep 10, 2020
ik raak je omdat ik ben omdat ik doe dat is van mij jij wordt geraakt omdat jij bent omdat jij voelt dat is van jou mijn is niet dijn dijn is niet mijn andersom raak jij mij word ik geraakt op het raakvlak vallen we samen daar is geen ik daar is geen...
door Hugo Vos | nov 6, 2019
is boosheid niet een onvermogen? het niet kunnen bereiken van verdriet? denk je niet? is boosheid niet een vorm van verlangen? een hopen op het raken van oprecht gevoel? begrijp je wat ik bedoel? is boosheid niet een vervormde vorm van uiten? van een onverwerkte lang...
door Hugo Vos | aug 8, 2019
Mijn gelaat is als het weerbericht Soms zie je de zon in mij ferm stralen Die trekt de mondhoeken spontaan omhoog Laat mijn pupillen schitteren van licht geluk Dan slaat het om en trekt het dicht Al het moois is dan in enen stuk Mijn wenkbrauwen schieten omhoog...
door Hugo Vos | jun 13, 2019
Een mens die hecht zich aan zijn spullen stopt daar zo makkelijk emoties in Die vaas van Oma, moeders sjaaltje die medailles die ik ooit ontving spullen zijn gestolde beelden van eigenaren van het kreng die spullen ooit weer vrij te geven is een knippen in de...