door Hugo Vos | okt 9, 2022
goed beschouwd wat zie je dan krassen op papier strepen slechts meer is het niet toch ziet ons brein een dier een theeglas met een lepeltje een lade in een kast of tafeltje een kleedje op de bank wellicht maar hoe je het ook wendt of keert het is ons brein die de...
door Hugo Vos | feb 28, 2022
ik probeer het wel eens mijzelf voor te stellen dat er geen verbeelding is maar mocht me dat ooit lukken kan ik me dat niet voorstellen Deze week Bas van der Steen: ‘Verbeelding’
door Hugo Vos | mei 28, 2021
mag ik jou beschrijven? vroeg ik ik vind je zo mooi epibreren ik ben fictief! zei het, ik ben verzónnen dat kan dus nooit epibreren dat weet ik was mijn antwoord juist daarom wil ik jou epibreren ik ben betekenisloos kreunde het vraag het Carmiggelt laat mij toch...
door Hugo Vos | apr 21, 2021
daar waar ik vroeger met een grasspriet in de mond naar de hemel lag te staren kijk ik nu met kromgetrokken schouders naar de grond de wolkfiguren die -tijdloos ooit – de ingang tot mijn fantasieën waren waren nu opvallend vaak onder...
door Hugo Vos | jan 10, 2021
als ik de bronnen moet geloven de boeken die ik las over het brein zie je met je eigen ogen niet wat iets werkelijk zou zijn die ogen van je vangen slechts miljoenen pixels hier en daar en je hersenen die knutselen daarvan dan beelden in elkaar iets kan een lichtflits...
