door Hugo Vos | mrt 3, 2022
wie is toch die vrouw die met haar naakte lichaam haar armen spreidt en huid op huid mij koestert haar geborgen liefde geeft aan mijn bange hart dat vluchten wil zodra ze haar armen sluit die me zachtjes op het voorhoofd kust en zegt het is oké leg je hoofd maar op...
door Hugo Vos | nov 5, 2020
ze is terugterwijl ze gingik weet hetik kan haar niet behoudenze zal weer gaanen dat is fijnwant dat betekentdat zeweer terug kan komen
door Hugo Vos | aug 22, 2019
dat ik mij niet herinner haar warme huid de fluisterende liefkozing haar handrug over mijn wang dat ik niet meer weet haar ademhaling in mijn gezicht niet haar zachte lippen als vlinders op mijn voorhoofd dat ik niet meer voel hoe haar armen mij omvatten hoe haar hand...
door Hugo Vos | mrt 2, 2019
één kamer in mijn hart is ingericht met zachte kleuren de canapé staat bij het raam en in de haard knappert een vuur ons favoriete drankje staat op de lage bijzettafel een lichtje geeft de juiste sfeer en op de achtergrond klinkt zacht een kalme beat jij hebt een...
door Hugo Vos | feb 28, 2019
mijn voordeur lijkt een simpel ding ik open er mijn woning mee maar het is meer dan een entree toen ik voor ’t eerst naar binnenging betrad ik niet alleen een huis ik kreeg terstond mijn eigen thuis dit thuis was een verademing een keuken, kamer, en wc van slaapkamers...
