door Hugo Vos | jan 18, 2022
een zwoele dag die zoete geur wanneer de regen valt aroma van de aarde dat heeft een naam ik wist het niet petrichor och had het toen op mijn geboortedag zo geurig mogen regenen en als mijn moeder daar dan weet van had dan heette ik nu zeker...
door Hugo Vos | aug 16, 2020
je zult me wel een rare vinden… maar ik zeg ‘dankjewel’ tegen dingen die ik weggooi zo raakt mijn vuinisbak vol dankbaarheid dat ruikt nét even anders
door Hugo Vos | jan 10, 2020
er woei vandaag een zweem geluk voorbij het streek heel zachtjes door mijn haren trok een briesje door mijn buik draaide wervelwindjes in mijn aderen het rook naar spelen in het gras naar dansen in de voorjaarsregen er zat een vleugje weemoed in de geur van vrij...
door Hugo Vos | dec 1, 2019
ik rook vandaag dat diep verlangen naar rust en vrijheid in mijn hoofd ik hield die geur heel lang gevangen had haar min of meer verdoofd vandaag ging plots dat luikje open en hup daar kwam ze ijl als lucht nu kan ik haar niet meer ontlopen ze volgt me als ik haar...
door Hugo Vos | okt 27, 2019
de bladeren vallen in mijn hoofd mijn gedachten knisperen bij iedere stap waai ik beelden op van toen en ach en och, och ja de geur van wegterend verdriet compost van gevoelens om morgen, niet nog vandaag, voeding te zijn voor nieuw leven in mijn brein dan zal er...
