door Hugo Vos | sep 22, 2021
ik zag borden langs de snelweg schreeuwen dat ik in Jezus moet gaan geloven dan zal ik eindelijk eeuwig leven krijgen van zijn vader hoog daarboven die borden zijn daar neergezet door die vreemde groep van mensen die omdat ze hier geen tijd ervaren dan maar een eeuwig...
door Hugo Vos | sep 7, 2021
bij de conceptie zo minuscuul bij de geboorte al zo groot dan moet het nog beginnen de kleuterschool: ‘wat ben je gróót’ de lagere: ‘je wordt al gróót’ de middelbare: ‘ja… nou ben je gróót’ het afstuderen: ‘ze worden gróót’ en dan uit huis: ‘tja, ze zijn gróót’ dan...
door Hugo Vos | jul 22, 2021
het hier en nu beangstigt me het is zo groot als ik erin stap is het oneindig het gaat voorbij de dood het hier en nu vraagt moed om het voluit te leven het duurt de hele eeuwigheid en tegelijkertijd maar even
door Hugo Vos | jul 7, 2021
in de avonduren gaan de schermen aan (als ze dat de hele dag tenminste nog niet stonden) en voor die schermen gaan de mensen uit (als ze dat de hele dag tenminste nog niet stonden) trek toch de stroom uit het contact en zet de schermen uit zet toch de mensen aan laat...
door Hugo Vos | jul 4, 2021
toen we op de prairie woonden als oernomaden bij elkaar likten we machteloos onze wonden na confrontaties met gevaar duizenden jaren ver voor Christus en daarna ook eeuw na eeuw bestreden we met zelfgemaakte wapens menig tijger, beer of leeuw er kwamen zwaarden en...
