door Hugo Vos | apr 3, 2022
tussen jou en mij is een plek die hemel heet waar niets niets anders is dan alles en alles opgaat in het niets grenzeloos de grenzen zijn tijd een illusie is en iedere seconde telt die plek zo dun dat ze onoverbrugbaar is jij noch ik daar kunnen komen we er zijn waar...
door Hugo Vos | jun 23, 2021
ik was moe mijn lont was kort ik zag hoe het ontvlamde de vlam liep naar het buskruid toe mijn bange hart verlamde… ik kan dat niet wat anderen doen in woede exploderen ik voel ook nergens de behoefte om dat een keer te leren liever loop ik dat andere pad van in de...
door Hugo Vos | jan 23, 2021
kon ik nog maar je ogen zien op het moment dat je me vastpakte voor het eerst na mijn geboorte tederheid? ontroering? verdriet? kon ik nog maar je mondhoeken zien toen je voor het eerst in mijn wiegje keek gespannen? ontspannen? glimlachend? kon ik nog maar horen wat...