door Hugo Vos | sep 1, 2022
vijf zusters in hun witte jassen staan voor de deur van het gebouw de nagels bruin van nicotine hun huid gerimpeld, droog en grauw hun zorg gaat uit naar wat bejaarden die hijgend in hun stoelen hangen zwartbelongd hun dagen vullen met naar een spoedig eind verlangen...
door Hugo Vos | mei 6, 2022
hoe vredig zweeft de luchtballon hoog boven mij hier in de lucht terwijl ik naar verlichting zucht ik wou dat ik zo zweven kon dan schreef ik ballongedicht en maakte zo het leven licht dat werd mijn inspiratiebron omdat het leven leuker is als ik die nare zwaarte mis...
door Hugo Vos | mrt 14, 2020
Hollandse luchten in vloeistof beschreven door schilders en dichters in kaders gedreven nu door ons allen in pixels gevangen het vluchtige spel van het eeuwig verlangen
door Hugo Vos | dec 19, 2018
Koelkastvers Naast mijn koelkast staat een bakje met een bonte verzameling magneetwoordjes waarmee je eindeloos kunt variëren. De tijd die ik sta te verdoen tot de eieren koken, of tot de oven warm is vul ik door te grabbelen in dat bakje. De woorden dwingen. Het...
