door Hugo Vos | jun 23, 2021
ik was moe mijn lont was kort ik zag hoe het ontvlamde de vlam liep naar het buskruid toe mijn bange hart verlamde… ik kan dat niet wat anderen doen in woede exploderen ik voel ook nergens de behoefte om dat een keer te leren liever loop ik dat andere pad van in de...
door Hugo Vos | dec 26, 2020
wil jij je rede lezen nu ik nog ademhaal vertellen wie ik was voor jou jouw kant van ons verhaal mag ik je ogen zien terwijl je zegt hoe bijzonder jij me vond ver vóórdat ik ben afgelegd mag ik zacht mijn glimlach tonen terwijl je volschiet van verdriet wanneer je...
door Hugo Vos | jul 20, 2020
“Hoe gaat het met je? wees eens eerlijk: ’t is wisselend bewolkt met hier en daar een bui de zon breekt nu en dan eens door je hebt regelmatig windje mee maar net zo vaak ook tegen je gaat soms flink de mist in dan pakken donkere wolken samen en stormt het in je hoofd...
door Hugo Vos | apr 9, 2020
je hebt een lijf gekregen je woning, nee de tempel van je ziel daar woon je dat weet ik ik bel aan klepper met je brievenbus tik op je ramen ik zou zo graag deelgenoot zijn van de eredienst die in jou gehouden wordt het enige wat jij nog hoeft te doen is hoe...
door Hugo Vos | feb 16, 2020
ik ben toch niet de enige die zoekend is de anderen lijken het zo goed te weten ik ben toch niet de enige die angsten kent de anderen lijken zich zo goed te weren ik ben toch niet de enige die liefde zoekt de anderen lijken zoveel lief te hebben ik ben toch niet de...
