door Hugo Vos | dec 23, 2021
de mensen schreven hem een brief ‘je doet er toe!’ stond er hij las het wel maar hij begreep het niet ze gingen bij zijn voordeur staan en ze scandeerden ‘je doet er toe!’ maar hij begreep het niet ze droegen hem op handen en zongen jubelend ‘je doet er toe!’ maar hij...
door Hugo Vos | sep 30, 2021
ik ben zo druk met mijn gedachten bezig mijn hoofd is er voortdurend van vergeven ze trekken mij uit het moment vandaan waardoor ik werkelijk vergeet te leven steeds maar denk ik: moet- of had ik niet dat is het almaar terugkerend gegeven zelden het besef van: hoe...
door Hugo Vos | jan 13, 2020
het was weer zo’n vernikste dag ‘k heb niks gedaan, nou ja heel weinig toch was het stiekempjes wel geinig omdat dat niksen van mezelf niet mag de vaat die staat nu heel erg nijdig nog op het aanrecht half af en de stofzuiger die vindt het maf dat ik de vloerkleden...
door Hugo Vos | dec 20, 2019
het beest in mij wil steeds tekeer maar ik houd hem flink onder de duim heb veel geïnvesteerd om hem te temmen zich koest te laten houden op commando dat lukt heel goed in gezelschap maar ja het blijft een beest die wil tekeer daarom briest en proest hij in zijn...
door Hugo Vos | okt 31, 2019
de criticus die deze dichter in zich heeft wordt door de jaren weliswaar wat milder maar toch zit in dat brein nog steeds een zurig kereltje die mekkert boven zijn sik priemt met zijn knokige vinger spuwt terwijl hij oordeel spreekt spinrag bindt hem aan zijn zetel...
