zijn gebit dat was niet echt twee onderdelen in zijn mond hij wiebelde er altijd mee de ondertanden tegen bovenlip of andersom een ongedurig tikje het mijne is echt en zit muurvast toch wiebel ik wel heel erg vaak mijn kaken heen en weer dat is toch raar die genen van mijn pa in mij hebben hun eigen ikje
©FuroreHugo
(Schrijft iedere avond een vers. Dus vers)
________________________________________
Zaterdagvers: Het pad van mijn vader
Ik ben niet mijn vader. En toch voel sterk hoe al zijn genen mij doen leven.
Dat puzzelt én benauwt mij. Want wie ben ík dan? En wie was hij eigenlijk?
Iedere zaterdag in 2021 schrijf ik een vers waarin ik dit onderzoek.
52 weken lang. Iedere andere weekdag staat in het teken van een ander thema.
Ik vind het fijn als je me volgt en af en toe eens reageert.