'k wilde de liefde wel eens temmen ze ging veel te vaak in mij te keer waar ik mijzelf ook maar vertoonde voelde ik haar in mij ontspringen ik kocht een zadel en een bit hoofdstel, stijgijzers en teugels een dekje voor haar tere huid legde ik voorzichtig op haar neer ze schrok ervan, maar liet het toe ook het hoofdstel werd geaccepteerd bij het zadel sputterde ze wat tegen net als bij ’t zakken van de beugels ik sprak haar toe met kalme woordjes streelde zacht over haar ranke hals zette mijn voet in ’t ijzer naast haar flanken en toen ging alles zo’n beetje wel verkeerd ze begon te bokken en te briesen trapte wild onstuimig om zich heen ik kreeg de kans niet om haar te bestijgen ’t was andersom ze werd een wals die mij meedogenloos vertrapte ik brak mijn hart, mijn ziel en nog veel meer de liefde blijk ik niet te kunnen temmen misschien blijf ik maar beter toch alleen
©FuroreHugo
Maandagthema: Over de liefde
________________________________________
Is niet alles al geschreven over de liefde? Niet in mijn woorden denk ik.
Waarom is liefde zo grillig? En waarom worstelt ze zo graag. Met mij bijvoorbeeld?
Iedere maandag in 2021 schrijf ik een vers waarin ik de liefde onderzoek. 52 weken lang.
Alle andere dagen van de week heb ik een ander thema. Ik vind het leuk als je me volgt.