Selecteer een pagina
zo toegewijd als hij steeds was
in het zorgen voor mijn moeder
daar sprak zijn pure liefde uit

haar lichaam stram en krom vol pijn
zo liefdevol kon dus mijn vader zijn

daar knaagt nog iets in mij
die toegewijde vader
kreeg ik niet, dacht ik 

mijn kinderziel gekweld van pijn
waar zou toch mijn vader zijn

nu ik beter in mijn ogen kijk
daar al die blinde vlekken zie
zie ik dat ik het was die er niet was

als ik hem niet vertelde van mijn pijn
kon hij er ook voor mij niet zijn

©FuroreHugo
(Schrijft iedere avond een vers. Dus vers)  
________________________________________
Zaterdagvers: Het pad van mijn vader
Ik ben niet mijn vader. En toch voel sterk hoe al zijn genen mij doen leven.
Dat puzzelt én benauwt mij. Want wie ben ík dan? En wie was hij eigenlijk?
Iedere zaterdag in 2021 schrijf ik een vers waarin ik dit onderzoek.
52 weken lang. Iedere andere weekdag staat in het teken van een ander thema.
Ik vind het fijn als je me volgt en af en toe eens reageert.

Dit delen: