ik wist niet dat het kon mijn hoofd uitwaaien maar ik woei er zomaar uit liggend op het strand een felle bries daar ging ik de leegte in ik woei over van alles heen een duinlandschap vol schimmige gedachten helm waarmee ik mij beschermde tegen tegen jou en jouw ideeën los zand ik maakte er geen deel van uit zo woei ik naar de branding toe waar gevoelens kwamen en weer gingen och kon zo het leven zijn waaiend met de wind niet in maar uit mijn hoofd
(c) FuroreHugo
Iedere dag een vers.
Gevangen in verdichte taal: een gedachte, een beleving, een observatie die me deze dag aantikte.
Ik vind het erg leuk als je me volgt en zo af en toe een reactie geeft.
Vul je e-mailadres in of gebruik de ‘volg-knop’ en je ontvangt iedere dag een dagvers dagvers.
Ik sta overigens ook open voor verzoekversjes. Draag gerust een onderwerp aan ;-).