ik hoor het met verwondering aan de flarden die ik kan verstaan van telefonische gesprekken terwijl ze lopend over stoepen gaan stemmen die verontwaardigd klinken gemoederen die bol van boosheid staan ieder mens ontmoet problemen en klaagt er anderen voor aan wat ze mobiel dan met een derde delen die met hun lot lijkt zijn begaan hoor hun geweeklaag van het leven van wat hen allemaal is aangedaan in iedere straat kom je ze tegen zoveel mensen zijn ontdaan ‘toen zei hij dit, toen deed ze dat’ ‘ze hebben ook nog ‘dit’ gedaan!’ eenieder ziet zichzelf klaarblijkelijk als slachtoffer van het bestaan als ik dat alles zo steeds aanhoor voel ik iets milds in mij ontstaan dan denk ik ‘ieder mens die doet hetzelfde’ dus Hugo jongen, stel je niet aan
___
Gedicht: © Hugo Vos
In vorm blijven. Dat is de kunst. Iedere vrijdag in 2022 giet ik mijn woorden in een voorbedachte vorm. Welke vorm ik kies hangt af van in welke vorm ik zelf verkeer. Want vormgeven is soms hard werken.
Gekozen versvorm van vandaag:
Ghazel
Een oud Perzische versvorm in de soort ‘Seriedicht’
Rijmschema aa ba ca da enz.
Metrum naar keuze
In de laatste strofe komt traditioneel de naam van de maker voor.