waarom schrijf ik toch mijn verzen al die woorden op papier heb ik die drang om uit te leggen waar ik de zin vind of plezier als ik toon waar al mijn tranen zitten of wat de bron is van mijn zorgen als dat allemaal beschreven is wat brengt dat mij dan morgen? waarom al die fratsen toch om verklaringen te geven welke wegen ik bewandeld heb in mijn zoektocht door het leven ik kán het voor mezelf houden in een stil hartgrondig zwijgen net als de meeste mensen doen maar ik zou geen zuurstof krijgen ik zou verstikken in gedachten in al mijn puzzels en mijn vragen en in mijn afgesloten wereld de benauwdheid niet verdragen het is de taal die mij laat ademen die mij open maakt en vrij en wat dat met de lezer doet dat is niet meer van mij
___
Vers uit mijn brein
© Hugo Vos
Mijn woordenbrein wil alle kanten op. Iedere donderdag in 2022 laat ik hem zijn gang maar gaan. En ik kijk verwonderd toe wat hij nu weer produceert. Kijk gerust mee.