en als ze wel zouden bestaan wat dan? we zouden hun geritsel haten in de stilte van het groen er hopen een te vinden als een plakkaat zoals we dat met ratten op de autowegen doen we zouden ze bestrijden denk ik omdat ze gaten maken in de tuin met die kleine klote kutkruiwagentjes hun sporen trekken in ons glad gemaaid platsoen verzuipen zouden we ze in onze leeggeviste vijvertjes waar ze ’s nachts met hun verachtelijke hengels staan of met de kolven van hun jachtgeweertjes een voor een aan gruzelementen slaan hun paddestoelen zouden we met die opvallend witte stippen zodra die in de tuin verschijnen meteen over de schutting wippen nee ik snap het wel dat ze doen alsof ze op de aarde niet bestaan zich altijd weer voor ons verstoppen onzichtbaar zijn en blijven voor de menselijke soort want we hebben door de eeuwen heen als zelfverklaarde superieure wezens al genoeg van de natuur vermoord
____
Gedicht: © Hugo Vos
Afbeelding: © Onno van Geuns (De Uitbeelder)
Iedere eerste zondag van de maand in 2022 stuurt graficus Onno van Geuns mij een tekening van zijn hand toe. Ik vang de woorden die zijn tekening in mij loswoelt en schrijf ze op.
De andere zondagen worden ingevuld door andere kunstenaars.