hoe zwart de lucht opeens kan kleuren en dreigend plots zo’n atmosfeer waar ik ooit wattenwolkjes telde stort nu de hagel op me neer dat briesje dat mijn haar eens streelde probeert vandaag elk houvast te ontwrichten waar zwaluwen en vlinders zweefden daar scheren nu de bliksemschichten het weids geluid van weidevogels op menig zomerdag door mij bewonderd wordt nu benauwd door windgehuil en onweerslagen overdonderd ik kan wel hoog en laag gaan springen de natuur die trekt haar eigen plannen die heeft geen boodschap hier aan mij ik zal me dus moeten vermannen
___
©FuroreHugo
De natuur. We zijn er onmiskenbaar onderdeel van. Je kunt je er nooit genoeg bewust van zijn.
Iedere zaterdag in 2022 wil ik daar met mijn woorden een steentje aan bijdragen.
Een observatie, een beleving, een gedachte. Precies dat waar de natuur zelf zo sterk in is.