mijn geest zoekt nog zo vaak momenten van fysiek contact tussen mij en hem waren het er echt zo weinig? wanneer kreeg ik toch zijn arm om mijn schouder die warme knuffel of die kus van goud? zo zelden? toen hij oud was zijn vrouw al jaren dood zag ik hem steeds uitreiken naar zijn vriendin zo vaak zijn hand tastend naar de hare het wrijven op haar knie zijn zoekende blik als ze er eventjes niet was en daar, exact daar zie ik mijzelf zoekende naar hem raakt hij me even aan
©FuroreHugo
(Schrijft iedere avond een vers. Dus vers)
________________________________________
Zaterdagvers: Het pad van mijn vader
Ik ben niet mijn vader. En toch voel sterk hoe al zijn genen mij doen leven.
Dat puzzelt én benauwt mij. Want wie ben ík dan? En wie was hij eigenlijk?
Iedere zaterdag in 2021 schrijf ik een vers waarin ik dit onderzoek.
52 weken lang. Iedere andere weekdag staat in het teken van een ander thema.
Ik vind het fijn als je me volgt en af en toe eens reageert.