de zon die schijnt de meeuwen krijsen ’t is bloedjeheet en zonder dollen ik krijg trek in oliebollen de zee die ruist het zand is warm ik zie mijn kinderen de zee in hollen ik heb echt trek in oliebollen mijn strohoed op de strandstoel kraakt het staat hier vol met parasollen mijn hemel... ik wil oliebollen de buurman graaft een diepe kuil is met zijn zoon met zand aan ’t sollen en ik denk enkel: oliebollen! ’t is veel te vroeg maar we gaan naar huis ik ben een mooie dag aan ’t mollen maar ik moet en zal mijn oliebollen de kinderen boos mijn huwelijk stuk wat zijn dat toch een flut-flapdrollen ik mag toch zeker oliebollen thuisgekomen, uitgescholden kinderen die boos de trap op hollen maar ik ga aan de oliebollen ik buk en doe het kastje open waar olie staat en gist en bloem en voel een vetrol knellend uit mijn badpak rollen ...ach laat ook maar die oliebollen
___
© Hugo Vos
Iedere maandag in 2022 schrijf ik een vers op verzoek. Een woord, een thema, een foto… je kunt me van alles aanreiken. Als ik er op aanga dan zoek ik er in mijn woordenbrei(n) de juiste woorden bij. Dus voel je vrij!
Deze week Elke van Dijk: “Trek in oliebollen in de zomer”