Selecteer een pagina
’t was niet eenvoudig om hem aan te raken
 fysiek niet en zeker niet diep emotioneel
 hij was door het leven al te diep geraakt
 nog meer gevoeligheid was hem teveel
 
 dat schepte natuurlijk een verwijdering
 tussen zijn gepijnigd hart en dat van mij
 dat open stond en naar contact zocht
 aan die behoefte ging hij blind voorbij
 
 ik weet nog toen mijn moeder stierf
 hij diep geraakt -natúúrlijk- door verdriet
 ik mijn hand eens op zijn schouder legde
 hij kromp ineen want hij verdroeg het niet
 
 och had ik toen hem maar niet losgelaten 
 hem maar omhelsd, tegen me aangedrukt
 één keer elkaar heel diep vanbinnen raken
 maar ik kon het niet, het is ons niet gelukt

©FuroreHugo
(Schrijft iedere avond een vers. Dus vers)  
________________________________________
Zaterdagvers: Het pad van mijn vader
Ik ben niet mijn vader. En toch voel sterk hoe al zijn genen mij doen leven.
Dat puzzelt én benauwt mij. Want wie ben ík dan? En wie was hij eigenlijk?
Iedere zaterdag in 2021 schrijf ik een vers waarin ik dit onderzoek.
52 weken lang. Iedere andere weekdag staat in het teken van een ander thema.
Ik vind het fijn als je me volgt en af en toe eens reageert.

Dit delen: