’t was niet eenvoudig om hem aan te raken fysiek niet en zeker niet diep emotioneel hij was door het leven al te diep geraakt nog meer gevoeligheid was hem teveel dat schepte natuurlijk een verwijdering tussen zijn gepijnigd hart en dat van mij dat open stond en naar contact zocht aan die behoefte ging hij blind voorbij ik weet nog toen mijn moeder stierf hij diep geraakt -natúúrlijk- door verdriet ik mijn hand eens op zijn schouder legde hij kromp ineen want hij verdroeg het niet och had ik toen hem maar niet losgelaten hem maar omhelsd, tegen me aangedrukt één keer elkaar heel diep vanbinnen raken maar ik kon het niet, het is ons niet gelukt
©FuroreHugo
(Schrijft iedere avond een vers. Dus vers)
________________________________________
Zaterdagvers: Het pad van mijn vader
Ik ben niet mijn vader. En toch voel sterk hoe al zijn genen mij doen leven.
Dat puzzelt én benauwt mij. Want wie ben ík dan? En wie was hij eigenlijk?
Iedere zaterdag in 2021 schrijf ik een vers waarin ik dit onderzoek.
52 weken lang. Iedere andere weekdag staat in het teken van een ander thema.
Ik vind het fijn als je me volgt en af en toe eens reageert.