door Hugo Vos | okt 9, 2022
goed beschouwd wat zie je dan krassen op papier strepen slechts meer is het niet toch ziet ons brein een dier een theeglas met een lepeltje een lade in een kast of tafeltje een kleedje op de bank wellicht maar hoe je het ook wendt of keert het is ons brein die de...
door Hugo Vos | okt 8, 2022
het feestmaal wordt weer uitgestald over de dis van moeder aarde in alle kleuren legt het maal uitnodigend zich op de bosgrond neer microscopisch viert nu de natuur het feest van dood en leven en schuift miljarden stoelen aan de gasten die er plaats op nemen ik ken ze...
door Hugo Vos | okt 7, 2022
ik denk zo vaak dat ik niet mag bestaan dat is best vreemd want ik besta gewoon toch staat dat rare beeld bij mij vooraan en zet in hoe ik doe heel vaak de toon blijf proberen dat te leren accepteren het is wellicht wat lastig te verstaan als je me niet goed kent nog...
door Hugo Vos | okt 6, 2022
de wereld past niet in mijn hoofd ‘t is simpelweg niet meer te dragen het knikkebolt en knakt opzij de wereld wordt me veel te groot mij waren antwoorden beloofd wat ik kreeg waren slechts vragen stop daar de oorlogen nog bij en ziehier: een mens in nood ik heb er...
door Hugo Vos | okt 5, 2022
