door Hugo Vos | sep 4, 2022
ze hangt zo graag aan het verleden maar met de toekomst in haar hand tracht grip te houden op het heden meer met gevoel dan met verstand ze weet niet waar ze bij wil horen bij wat ze is of bij wat was geen stap naar achter of naar voren ze drinkt haar bier en zeult...
door Hugo Vos | sep 3, 2022
de spin die ’s nacht zijn draden webt tot wonderlijke bouwsels waarin hij lekkerbekkend wachten kan tot hij iets leeg kan zuigen dat nietsvermoedend vliegend vloog tot het gevangen werd en onbedoeld de draadjestelefoon deed rinkelen zijn komst verried bij onze spin,...
door Hugo Vos | sep 2, 2022
soms pakt geluk je bij de strot terwijl je bezig bent met leven nergens aandacht aan wilt geven je schrikt je dan opeens kapot soms pakt geluk je bij de strot je denkt wat zal ik nou beleven het lijkt ook ietwat overdreven net voelde je je nog zo rot soms pakt geluk...
door Hugo Vos | sep 1, 2022
vijf zusters in hun witte jassen staan voor de deur van het gebouw de nagels bruin van nicotine hun huid gerimpeld, droog en grauw hun zorg gaat uit naar wat bejaarden die hijgend in hun stoelen hangen zwartbelongd hun dagen vullen met naar een spoedig eind verlangen...
door Hugo Vos | aug 31, 2022
