door Hugo Vos | mrt 7, 2022
ik heb er zoveel die ik koester en heb er zoveel die ik haat zoveel die ik eeuwig mee wil nemen zoveel die ik liever achterlaat maar verdomme ik heb niet kiezen wat ik inprent en wat niet ongeacht of ze me vrolijk maken of doen huilen van verdriet weet ik jaren later...
door Hugo Vos | mrt 6, 2022
over mijn bestemming kun je discussiëren over mijn route net zo zeer maar net als jij begon ik lang geleden met simpelweg proberen het ontdekken van een pad niet wetend nog waar het zou leiden ook ik kwam vroeg mijn vragen tegen bij welke kudde wil ik horen loop ik...
door Hugo Vos | mrt 5, 2022
als ik dan toch een god moet dienen laat gij het wezen dan Natuur gij die leven bracht op aarde zuurstof creëerde water, aarde en het vuur die zonlicht bracht met al haar krachten de duisternis en zoet en zuur U vanuit mijn diepste wezen ben ik dankbaar zal ik eren...
door Hugo Vos | mrt 4, 2022
er lag vandaag een vrouw op straat haar benen half in een spagaat manlief stond er onbeholpen naast wist niks te doen, zoals dat gaat ik schoot te hulp zo ben ik wel want ik doe graag een goede daad ik vroeg hoe of het met haar ging ja, niet zo goed, sprak ze kordaat,...
door Hugo Vos | mrt 3, 2022
wie is toch die vrouw die met haar naakte lichaam haar armen spreidt en huid op huid mij koestert haar geborgen liefde geeft aan mijn bange hart dat vluchten wil zodra ze haar armen sluit die me zachtjes op het voorhoofd kust en zegt het is oké leg je hoofd maar op...
