door Hugo Vos | sep 24, 2019
soms stormt het in mijn hoofd dan cycloneren er de stofjeswolken die mijn gevoelens reguleren ongecontroleerd door mijn systeem ik probeer ze net als regendruppels wel eens op te vangen, mond open armen wijd, handpalmen omhoog de ogen dicht, want ik toch niet helder...
door Hugo Vos | sep 23, 2019
het paradijs dat lijkt me niks ik zou me daar echt dood vervelen overal die vijgenbomen (die ene appelboom kan mij niet schelen) steeds al die trossen vol met druiven liters, liters honingwijn geen dromen en geen doelen meer het paradijs, dat moet de hel wel zijn nee...
door Hugo Vos | sep 22, 2019
ik heb zo vaak omhoog gekeken ben daardoor zelf omlaag gegaan die ander op een voetstuk plaatsen om er zelf dus maar weer naast te staan niet ík daar in de galerij der groten maar al die anderen, ingelijst en áls ik dan eens… ga ik snel weer… zodra men mij mijn plek...
door Hugo Vos | sep 21, 2019
als je inzoomt op je voeten doe het eens ja, nu meteen ze dragen je ze brengen je ze steunen je stabiliseren je zo miniem hoe ze bewegen wanneer je zit of staat die fracties van controle houden je al jaren overeind je denkt er niet bij na totdat ze er mee...
door Hugo Vos | sep 20, 2019
vroeger keek ik koffiedik om de toekomst voorspellen maar met al die cups en koffiepads heb ik niks meer te vertellen Teken je eerste bakkie koffie van vandaag
