door Hugo Vos | okt 8, 2020
in het hier en nu schrijft de boeddhist zijn haiku eeuwen verstrijken
door Hugo Vos | okt 7, 2020
ik had vandaageen ‘toevallige’ ontmoetingmet mijn achterdochtik vertrouwde het nietwat maakte dat hijdaar was?en waarom daarop die bepaalde plekop dat specifieke uur?misschien wilde hij iets van meje weet het nooitmet achterdochtik heb ‘m afgewimpeldgezegd dat ik geen...
door Hugo Vos | okt 6, 2020
wie ben ik eigenlijk echt? dat kind dat in mijn hoofd woont die man die niet volwassene of die kerel die ik altijd in de spiegel zie die grote man die vent die ik niet ken die me aankijkt als een vreemde ze verschillen zo wie ben ik echt? ik ben ze beiden maar welke...
door Hugo Vos | okt 5, 2020
en nu de zomer opnieuw haar jas uitdoet en ik ‘m aan knisperen de herfst en ik hand in hand met onze voeten door de bontgekleurde straten zo peinzen we onder onze natbewaaide kruinen over wat we graag behouden willen maar toch los zullen gaan laten ze sombert wat ...
door Hugo Vos | okt 4, 2020
ik heb gezocht gespeurd diep gegraven en gemijmerd analyses losgelaten uitgeplozen overdacht en overpeinsd ingeschat ontleed gepiekerd en getaxeerd toen ik dan eindelijk het antwoord had was ik de vraag...
