door Hugo Vos | apr 21, 2020
ik voel me dallerig én piekerig dat is dus dubbelop heb ik me eindelijk uit het dal gewerkt zit de pieker in mijn kop in een piek vanuit het dal bezien heb ik enorme zin maar waarom, als ik boven sta pieker ik dat dal weer in het is een eeuwige beweging wat op gaat,...
door Hugo Vos | apr 20, 2020
toen woonden ze nog in woningen die vensters hadden waar je doorheen kon kijken als je eenzaam was keek je naar buiten, naar knoppen in de rozenstruik of hoe de takken van de hazelaar de ondergaande zon aantikten bracht Minoes, de staart omhoog, een glimlach op hun...
door Hugo Vos | apr 19, 2020
als je even niet meer verd… of als je ’t even niet meer ehm… als je vast zit vast zit vast als je b-b-b-ang b-b-b mijn god als je… als je hul (hemel hoe zeg je dat?) ronddoolt in ronddoo als het niet gat gaaat zoaals nou ja… dan eh ja, dan wil ik er voor je eh hebben...
door Hugo Vos | apr 19, 2020
Ik ben hartstikke dood. Vanmorgen gebeurd. Ik zat op mijn fiets en in enen kwam van rechts die tuctuc. In Amsterdam nota bene. Maar het kan ook gewoon een ijzeren hond geweest zijn. Het ging ook zo snel. Dat lawaaiige driewielige bromfietsapparaat scheurde de hoek om...
door Hugo Vos | apr 18, 2020
het gras groeit hoog er suist een zeis wie hoger kijkt dan ’t rijzend gras lijkt ergens niet wijs maar hij die bukt heeft niets gezien hij dacht wellicht dat hij nu veilig was en heel verstandig bovendien de zeis heeft hem dan wel gemist en, das nou net de grap, de...
