door Hugo Vos | feb 2, 2020
wanneer is het geboren?vroeg de ambtenaaraan de man voor zijn loketzijn haar als deurmatop het hoofdte-te-te-te tweestotterde de trotse vadertegen het loketde blosjes op zijn wangen stuiterden twee wat?vroeg de ambtenaarhij hield niet zostuitertaalvoor zijn...
door Hugo Vos | feb 2, 2020
Hij was te moe zijn boek bleef toe een minuut om wat te schrijven de tijd is daar en hij is klaar hij kan dus dichter blijven
door Hugo Vos | jan 31, 2020
de dood trekt sporen door ontgonnen land voren van pijn en onvermogen ze ploegt verlies en wanhoop om legt akkers van gemis wijd open waar zichtbaar wordt wat altijd was maar ondergronds was blijven steken wat liefde heet of pijnlijk stak blijft achter bij wie het...
door Hugo Vos | jan 30, 2020
Kijk, zei de kikker tot de prinses je mag me heus wel kussen maar of ik prins of jij een kikker wordt daar kiezen slechts de goden tussen ’t is dat moment waarop je weet wat het leven jou wil gunnen die gok te nemen is een kunst dat moet je net maar kunnen ze kuste...
door Hugo Vos | jan 29, 2020
We lezen paragrafen van elkaar en denken dan elkaar te kennen dat men daarmee de waarheid claimt ik kan er niet aan wennen ik ben niet wie jij denkt te zien jij blijft ook mij verbazen hoe kunnen wij recensies geven als wij het hele boek niet lazen als jij me echt...
