door Hugo Vos | nov 13, 2019
God zei in mijn jeugd direct ‘Je kwam in zonde hier op aarde!’ Dus stond ik drie-nul achter en stopte ik dus maar met gelukkig willen zijn want dat kon ik toch niet maken Mijn ouders, die die god geloofden, zeiden: ‘Ja jongen God heeft gelijk gedraag je dus naar zijn...
door Hugo Vos | nov 12, 2019
Ik was op een dag mijn trots kwijt Ik had hem ergens op gelegd Wist enkel niet meer waar… Op mezelf? Op mijn gedrag? Hoe ik me kleedde? Geen idee! Op de spullen die ik bezat? Op mijn maatschappelijke positie? De hoogte van mijn spaarrekening? Daar was het allemaal...
door Hugo Vos | nov 11, 2019
er is zoveel weer gezegd vandaag meer dan ik kan horen mensen praten de hele dag hun levens vol met woorden die zijn een verbloeming slechts van dat wat echt passeerde men lult liefst recht wat kromde ’t idee hoe fijn iets was of zeerde woorden zijn een goed...
door Hugo Vos | nov 10, 2019
verliezen vind ik een naargeestig woord dat wat ik had heb ik niet meer er zit een afscheid in dat ik niet vrijwillig heb genomen ik heb niet opgelet ik was te laat of misschien kon ik je niet meer bij me houden verliezen wat een naargeestig woord niet dat ik jou ...
door Hugo Vos | nov 9, 2019
waar zit toch de hoofdafsluiter van de woordtoevoer die uit mijn denken stroomt de kraan aan het einde van het kanaal tussen mijn brein en mijn tong sluit slecht ik zeg zoveel dingen die ik helemaal niet wil zeggen hoefde och hield ik maar meer binnen maar soms dan...
