door Hugo Vos | apr 13, 2021
dat ik zoveel spullen heb geeft me een probleem waar moet ik het laten kan ik er nog mee heen ‘ik kan het nog gebruiken’ ‘daar zit zoveel emotie in’ ‘dit is van grote waarde’ ‘te nieuw nog naar mijn zin’ weggooien is zonde! staat gebeiteld in mijn bol dus bouw ik heel...
door Hugo Vos | dec 30, 2020
mijn vader wat een clown heeft zich gekloond zodat hij na zijn dood in mijn lichaam verder woont
door Hugo Vos | dec 29, 2020
ik stond laatst aan de hemelpoort om onverwachts eens aan te bellen ik dacht dat Petrus toe zou snellen als hij mijn schellen had gehoord ik wilde God voorstellen of ik in dit hemels oord even met hem ongestoord mijn evaluatie kon versnellen te weten waar aan toe zijn...
door Hugo Vos | dec 28, 2020
we jagen steeds maar op geluken voelen pijn als we weer missenhet mikken op dat doel alleen is waar we ons als jagers in vergissengeluk is een gevoel net als verdrietof onbedaardlijk terugverlangen je doet er beter aan vol te ervarenwelke buit je wél hebt mogen...
door Hugo Vos | dec 27, 2020
geef me de liefde die tussen de regels zit niet de woorden die je zeggen kan maar de gebaren eromheen geef me de liefde die niet uitgesproken wordt maar uitgezonden het samen voelen in alleen geef me de liefde in de glimlach van de ogen dat kleurtje op de wang de...
door Hugo Vos | dec 26, 2020
wil jij je rede lezen nu ik nog ademhaal vertellen wie ik was voor jou jouw kant van ons verhaal mag ik je ogen zien terwijl je zegt hoe bijzonder jij me vond ver vóórdat ik ben afgelegd mag ik zacht mijn glimlach tonen terwijl je volschiet van verdriet wanneer je...
