door Hugo Vos | jul 23, 2021
dat is nou echt zo’n woord dat zelf al zegt wat het in wezen is oubollig spreek je het uit met au of oe het blijft oubollig niet meer van deze tijd maar van, tja van wanneer? oubollig wijst naar lang geleden uit de mode toen en daar oubollig ruikt naar de sigaren van...
door Hugo Vos | jul 22, 2021
het hier en nu beangstigt me het is zo groot als ik erin stap is het oneindig het gaat voorbij de dood het hier en nu vraagt moed om het voluit te leven het duurt de hele eeuwigheid en tegelijkertijd maar even
door Hugo Vos | jul 21, 2021
ik zag in Frankrijk mensen dansen op een plankier in d’ oude stad de muziek stond net ietwat te hard men stapte vol naast de cadansen en of men er plezier in had dat zag ik ook niet aan die Fransen ’t leek een optocht van rouwkransen die hun beste tijd hebben gehad er...
door Hugo Vos | jul 18, 2021
we zijn zo vaak zo bang die ene sprong te maken daar we de diepte niet goed kennen die we denken dat er is dus stoppen we voortijdig we zetten niet eens af bang om in dat gat te vallen maar daar hebben we ’t misschien wel mis je kunt ook naar de hemel vallen dezelfde...
door Hugo Vos | jul 17, 2021
die beelden heb ik nog hij in de kassen van zijn baas waar tomatenplanten geurden in onderhemd tussen tomatenpaden ik zag hoe hij zijn lijf bezweette hoe zijn handen groenig kleurden en tussendoor als ’t pauze was bracht ik hem brood en water dan draaide hij zijn...
door Hugo Vos | jul 16, 2021
ze waren er echt allemaal het Beraad, Bijeenkomst, Vergadering, Symposium, Congres, en ja, ook Conferentie ‘hij is te oud’, dat riepen ze. ‘niet meer van deze tijd!’ wie wil heden ten dage nog een Conferentie er werd geroepen en gewezen de voorzitter (Meeting)...
