door Hugo Vos | dec 19, 2021
we stoppen onze tranen weg omdat we ons dan kwetsbaar wanen verstoppen ons van wie we zijn we mógen er niet zijn ik heb er ook gezien die hun tranen durfden dragen in vol contact met hun verdriet in vol contact met mij hoe krachtig deze mensen waren die staan me nog...
door Hugo Vos | dec 17, 2021
ik zal eerlijk wezen het is een groot verlies de teloorgang van het (woord) valies gewoon een reistas maar zonder wielen, ja precies dat is de pracht van een valies die rolkoffers van tegenwoordig hun kabaal is zo onkies nee geef mij de stilte maar van het valies...
door Hugo Vos | dec 16, 2021
ik zag Jozef en Maria lopen op het schoolplein in mijn stad ik wist niet eens dat bij die school een herberg of een staldeur zat ik zag de voorkant van een ezel met de achterkant van een kameel met elkaar gezellig praten het was een wonderlijk tafereel er zaten...
door Hugo Vos | dec 15, 2021
de coupé zit vol er zucht er één een ander zit te eten. ééntje zoekt naargeestig in alle zakken en een tas klaarblijkelijk iets vergeten de rest die heeft het hoofd gebogen tuurt op schermen naar foto, film of zoekt muziek en langs de vensters speelt de wereld die kan...
door Hugo Vos | dec 14, 2021
de priester sprak iets over vrede en verlossing en hoe geen mens meer hoeft te vrezen van de naderende dood in ’t paradijs, sprak hij daar is geen sprake van ontbossing en daar zetelt onze vader zijn daden bennen groot gezegend is de mens die in zijn zoon ook wil...
door Hugo Vos | dec 13, 2021
laat mij maar even sprak de liefde toen de boosheid mij bestormde ik ging opzij en was verbaasd hoe snel ze woede toen omvormde hoe doe je dat vroeg ik gedreven dat zou ik ook wel willen kunnen ’t is niet zo moeilijk sprak ze zacht je moet hem slechts wat liefde...
