door Hugo Vos | mrt 24, 2021
’t is één minuut voor negen de avondklok belt aan laatste hakketikken haasten zich dertig seconden nog een vrouwenstem een mannenlach gekuch een voordeur slaat vijftien seconden ik word vast stil en tel hem af om hem te horen slaan die klok nul ’t is tijd de avond...
door Hugo Vos | mrt 22, 2021
ik vond een hart op straat het klopte nog ’t was koud dat wel geschrokken zocht ik om mij heen wie of zijn hart verloren had was het dat meisje daar dat smachtend naast die jongen zat of was het juist van hém? misschien die wandelaar die met die puppy liep? toen zag...
door Hugo Vos | mrt 21, 2021
hij wilde wel eens weten hoe diep een mens kon zinken en las nauwkeurig na wat god zoal verbood hij begon maar eens met buitensporig drinken dronk zich in één ochtendje naar ‘t randje van de dood ’t was niet genoeg voor hem hij wilde meer proberen ging zich die...
door Hugo Vos | mrt 20, 2021
’t was niet eenvoudig om hem aan te raken fysiek niet en zeker niet diep emotioneel hij was door het leven al te diep geraakt nog meer gevoeligheid was hem teveel dat schepte natuurlijk een verwijdering tussen zijn gepijnigd hart en dat van mij dat open stond en naar...
door Hugo Vos | mrt 19, 2021
wulps lag ze naast me in haar directoire echt spannend vond ik het niet ondanks dat directoire met Frans accent vroeg ze hoe vind je het directoire ik werd koud nog warm van haar directoire en zag slechts een vijfkoppig oud mannenbestuur, het directoire niet die...
door Hugo Vos | mrt 18, 2021
hij is zo vaak dat jochie nog dat zich terugtrekt op het plein voor school zo vaak acht jaar nog dat toeschouwertje van het leven verderop zo vaak voelt hij die angst nog er niet bij te horen omdat ze dat zo vaak bewezen zo vaak nog moet hij zichzelf vertrouwen geven...
