door Hugo Vos | feb 9, 2021
haar internet was instabiel het beeld te vaak bevroren of ze nou achter in de kamer zat of bij het raam van voren vaak viel ze weg, had geen geluid of hoorde ze slechts halve zinnen ze wist niet meer wat wijsheid was en wat toch te beginnen zomers had ze goed bereik...
door Hugo Vos | feb 8, 2021
altijd maar die angst haar kwijt te raken als ze er is en weer kan gaan altijd maar die angst dat het ondragelijke bewaarheid wordt het niet geliefd zijn altijd angst haar kwijt te raken als ze er is in elk gebaar in ieder woord het continue zoeken of ze er nog is of...
door Hugo Vos | feb 7, 2021
oh sneeuwlandschap jij suikerzoete aanblik met je vermogen aan te wakkeren dat kind in ons bevrijd ons uit de zoutvlaktes van het grootmenselijk bestaan laat ons bukken rollen werpen zepen help ons terugkeren naar de kiem van ons geluk naar het kind dat wij hebben...
door Hugo Vos | feb 6, 2021
als we bij hem op visite kwamen ging zijn zorghart altijd open dat uitte zich met drank en snoeperij hij had daarin maar weinig grenzen of je glas nou halfvol of halfleeg was hij schonk je nog ’ns bij op zijn tafel verscheen het plankje worst en kaas met een...
door Hugo Vos | feb 5, 2021
ik vond het gaaf dat ik hem zag die oude bekende gers toen ik naar zijn leeftijd vroeg zei hij zo’n vijfenveertig nu apart he? gers waar woonde hij toch indertijd? och ja rond Rotterdam hoe bijzonder gers hij was honkvast zijn geboortestreek die was voor hem uniek...
door Hugo Vos | feb 4, 2021
het is zo plat dat wat wij hebben zo oppervlakkig en ondiep toch blijf ik je maar pakken veel te lang steeds aan je plakken ik leg je veel te weinig weg want ik heb leegtes om te vullen met zien hoe anderen steeds lullen over de platheid van het leven waar ze geen...
