door Hugo Vos | jan 10, 2021
als ik de bronnen moet geloven de boeken die ik las over het brein zie je met je eigen ogen niet wat iets werkelijk zou zijn die ogen van je vangen slechts miljoenen pixels hier en daar en je hersenen die knutselen daarvan dan beelden in elkaar iets kan een lichtflits...
door Hugo Vos | jan 9, 2021
de vader van mijn vader die ik zo zelden zag dat zwarte pak dat zie ik nog maar waar is toch zijn lach? de kerk diep in zijn binnenzak hij droeg hem iedere dag de afstand die er was die voel ik nog en waar is toch zijn lach? een vreemde man voor mij die stond op zijn...
door Hugo Vos | jan 8, 2021
hij stond daar ergens halverwege op een bladzijde onder f van het woordenboek frank kin omhoog de borst vooruit de wenkbrauwen iets gefronst frank keek recht vooruit zijn avonturen aan en straalde stijdlust uit frank niet dat hij echt zou gaan daar was geen noodzaak...
door Hugo Vos | jan 7, 2021
laat je verstand niet spreken als het niet luistert naar je hart laat je hart niet zwijgen als het niet mag spreken van je verstand
door Hugo Vos | jan 6, 2021
er brandden drie waxinevlammen in mijn raamkozijn twee krachtig en vol vuur maar eentje vocht om ook een vlam te kunnen zijn ik stond blaasklaar de longen vol de klok tikte mijn slaaptijduur maar ja, dat vlammetje dat vocht om ook een vlam te kunnen zijn ’t had mij...
door Hugo Vos | jan 5, 2021
twee roze vellen in je luchtweg ze zijn zo cruciaal je stuurt er simpelweg wat adem langs en hup daar heb je taal als baby moet het een ontdekking zijn geluid te kunnen maken die ook nog een respons creëert je dorst naar melk doet smaken langzaam leer je het besturen...
