door Hugo Vos | okt 25, 2022
ik heb een oorwurm in mijn hoofd hij doolt daar al een tijdje ’t was op vrijdagavond dat ik hem binnenliet hij klopte zingend aan en ik deed open zo kwam hij binnen hij is verdwaald in mij diep in de krochten van mijn schedel het is een doolhof daar daar zijn...
door Hugo Vos | okt 24, 2022
we geven kennis door aan diegenen die we onze genen geven briefgeheimen zijn het waar we qua inhoud zelf ook geen weet van hebben van die genen dan kijk je eens je kinderen aan en weet je plots oh ja! dát stond er in ik was alweer vergeten dat ik dat geschreven had of...
door Hugo Vos | okt 23, 2022
je probeert een bed te vinden in de reis van het bestaan waar je weet dat je een gast bent en nog heel ver hebt te gaan je bent aan ’t zoeken naar wat luxe en het comfort van een hotel het bestaan biedt je iets anders maar het verlangen is er wel je voelt de last van...
door Hugo Vos | okt 22, 2022
onder het zand leven de beestjes als een smakelijk diner voor wie de kunst kent van t souperen in de branding aan de zee zie de gasten lustig turen als hun avondmaal begint al kwebbelend een snavel prikken terwijl men weer een hapje vindt ik zou zelf niet aan mijn...
door Hugo Vos | okt 21, 2022
kijk wanneer ik met mijn handen naar de hemel reik reik ik uit terwijl ik boos naar alle goden kijk ik denk dat ik me niet graag in aanvaarding schik schik eigenlijk ook mijn woede daar denk ik mijn handen willen even in het universum zijn zijn wijzend naar de goden,...
door Hugo Vos | okt 20, 2022
ik weet niet of de liefde van mij is of slechts door me heen stroomt ben ik niet meer dan de bedding die haar richting geeft haar aan banden legt waarin obstakels liggen zelfs her en der een dam waar welt ze op vindt ze haar bron wat is het dat haar stuwt die...
