door Hugo Vos | okt 6, 2022
de wereld past niet in mijn hoofd ‘t is simpelweg niet meer te dragen het knikkebolt en knakt opzij de wereld wordt me veel te groot mij waren antwoorden beloofd wat ik kreeg waren slechts vragen stop daar de oorlogen nog bij en ziehier: een mens in nood ik heb er...
door Hugo Vos | okt 5, 2022
door Hugo Vos | okt 4, 2022
hoe helder kan ik schrijven over dit mooi en fragiel woord dat tevens ook zo krachtig is als een kristal zuiver dat woord waarnaar ik kan verlangen hopen ook dat jij het bent ik door je heen kan kijken vertrouwen voel zuiver dat woord waar ik op mee kan drijven er...
door Hugo Vos | okt 3, 2022
ik ben uit een doos geboren dat kan gewoon niet anders ‘k heb heel lang in een schap gelegen gangpad twaalf, stelling zes denk ik of eentje verder (maakt niet uit) ik ben besteld en thuisbezorgd mijn vader en mijn moeder verwachtingsvol hebben de doos opengemaakt de...
door Hugo Vos | okt 2, 2022
kijk om je heen naar al die anderen die zoveel vreemder zijn dan jij ze kleden zich anders hebben andere kleuren gekkere neuzen dan jij al hun gedrag ligt ver van het jouwe ze doen zoveel anders dan jij de klank die ze maken niet te begrijpen ze spreken veel sneller...
door Hugo Vos | okt 1, 2022
ik zie ze nooit maar ze wonen bij me mijn huisdieren ze slapen in mijn bed op mijn bank en het tapijt ze vragen weinig hoor ik hoef ze niet te voeren ze vinden zelf hun kostje dat scharrelt maar wat rond wat ze eten? nou, mens en zo! heb ik van horen zeggen de dode...
