door Hugo Vos | feb 3, 2022
ik moet klaarblijkelijk iets vinden van wat er om mij heen gebeurt krantenkoppen spugen het: “is het niet vreselijk?!” de televisie tettert: “kijk nou toch hoe erg!” de radio die krijst: “moet je nou toch horen!!” ik laveer mij daar maar wat doorheen wil de vrede in...
door Hugo Vos | feb 2, 2022
door Hugo Vos | feb 1, 2022
ik kan niet wachten om dat woord te noemen popelen wat een heerlijk woord en wat fijn dat het bestaat popelen als ik er goed naar kijk – of luister – popelen roept het van alles in me op wanneer heb ik voor ’t laatst staan popelen en als ik bij je ben...
door Hugo Vos | jan 31, 2022
ik heb met schuldgevoel gevochten hij belaagde me al jaren en was veel sterker dan ik ik dolf het onderspit totdat de liefde kwam ik streed erg lang met schaamte ze overviel me steeds dook op vanuit het duister ik wist haar niet te weren totdat de liefde kwam de...
door Hugo Vos | jan 30, 2022
als ontsteltenis je pakken wil zomaar ergens in je leven is het enige wat je kunt doen het gewoon de ruimte geven ontsteltenis is er op uit jouw weerstand vast te pakken wil alle moed die jij bezit in al je schoenen laten zakken vecht je niet los, laat het maar toe...
door Hugo Vos | jan 29, 2022
naast een gondeltje hoog boven de grens waar -uit principe- de bomen niet meer willen groeien zie ik een blaadje dwarrelen veel hoger dan is toegestaan danst het naar links zwiert het naar rechts vrolijk zoekend naar een plekje om te kunnen landen en een statement te...
