door Hugo Vos | okt 13, 2019
je pioniert je door het leven elke dag een nieuw gebied met een kapmes door het oerwoud waar je bent, je weet het niet alles steeds opnieuw ontdekken ook al gingen anderen je voor zij liepen toch hun eigen route want ieder trekt zijn eigen spoor je denkt de ander wel...
door Hugo Vos | okt 12, 2019
Eén voor één verschijnen letters vormen woorden worden zinnen en verworden tot gedicht dat laatste, wordt veroorzaakt, door de return-toets, want zou ik, die niet gebruiken, was dit gedicht, toch geen gezicht? Teken wat je nu ziet
door Hugo Vos | okt 11, 2019
iets is mijn lichaam ingedrongen ’t hing al een tijdje in de lucht infiltreerde neusslijmvlies bloedbaan en longen ’t gebeurde in een vloek en zucht tijdens een hand, een hug, of kus het pakte mij heel onverhoeds ‘k kon er niet eens voor op de vlucht zo...
door Hugo Vos | okt 10, 2019
draad uit je kont plak hem maar vast loop in het rond van de muur naar de kast ga er paar keer dwars overheen plak dan maar weer je draad aan een steen wacht nu gestaag wat er langsvliegen komt misschien heb je vandaag nog een mug in je mond Teken allemaal...
door Hugo Vos | okt 9, 2019
en diep in hem huilde het kind zijn kleine grote-mensen tranen het mocht zo weinig nog gezien moest binnen blijven grootzijn wanen hij zag hem soms verloochende hem steeds voor de haan driemaal kon kraaien zo hielp hij ’t mooiste wat hij in...
door Hugo Vos | okt 8, 2019
kuieren en meimeren dat zijn zo van die zaken waarvan ik weet dat ze me lekker kalm en rustig maken kuieren en meimeren maar ’t is zo lang geleeën geen idee meer hoe het moet hoe of we dat toen deeën kuieren en meimeren… hoe kon ik toch die kunst vergeten ik ben...
