door Hugo Vos | okt 7, 2019
als ik me uitstrek in de aarde mijn graf vers en gesloten is welke indruk liet ik dan achter wat is mijn echte erfenis geld en goederen zijn te verdelen maar wat liet ik achter in het sociale voegde ik toe aan andermans leven of was ik enkel maar aan ’t halen ik weet...
door Hugo Vos | okt 6, 2019
God draaide een film voor de mensheid hij wilde ons iets tonen zei hij de zaal was tot de laatste stoel bezet men wilde wel eens zien hoe God de wereld zag tussen het gretige geluid van graaihanden in popcornbekers opensissende blikjes fris en omgestoten rollend...
door Hugo Vos | okt 5, 2019
je spreekt drie woorden en ik ben al vertrokken in een wolk van associatiespreeuwen wervelend door het zwerk ik ben overal je krijgt een inzicht en ik zie zoveel meer een vuurwerkkroon van mogelijkheden op het nachtelijk hemelbaldakijn overal ben ik ruik je dat...
door Hugo Vos | okt 4, 2019
en iedere dag opnieuw teken ik contracten met mezelf . Minder eten . Meer bewegen . Alcoholvrij bestaan plechtig zet ik dan iedere morgen mijn paraaf om ’s avonds in de moeheid van de dag mijn vuisten te ballen waarin die overeenkomst die ’s ochtends nog belangrijk...
door Hugo Vos | okt 3, 2019
terwijl wij samen het pad van onze relatie bewandelden heb ik aandachtig om me heen gekeken zo zag ik hoe wij hemelhoog begonnen op wolken liepen we en dansten roze op het wit terwijl de tijd passeerde de wolken samenpakten kwamen wij uiteindelijk onze eerste bergen...
door Hugo Vos | okt 2, 2019
het zachte masker rond mijn schedel neemt steeds weer andere vormen aan het verstrakt bij tijd en wijle om dan weer de ontspanning in te gaan soms kraaienpootjes om mijn ogen mondhoeken hoog, mondhoeken laag met mijn wenkbrauwen maak ik desgewenst een uitroepteken of...
