door Hugo Vos | apr 18, 2018
Ik ben weer op de vlucht naar jou om mijzelf niet te ontmoeten Jij dooft, jij dempt, jij stelpt dat waar ik zelf niet bij wil Kijk mij aan! roept iets diep van binnen naar me Kom dan lafaard! Kom dan terug?! Maar ik ga op de vlucht naar jou. Omdat het bij jou veel...
door Hugo Vos | mrt 31, 2018
Ik ben dus niet gelovig meer. Althans dat geloof ik. En loopt niet tegenwoordig het merendeel datzelfde pad? Wat lopen we dan nog te doen op die specifieke dagen? “Vrolijk pasen, fijne kerst…” Je roept toch lege woorden als je wijst naar zaken waar je geen geloof aan...
door Hugo Vos | mrt 31, 2018
Zijn huid hongert naar huid en haar Voelen wil het proeven smaken Haar huid is zacht en warm en stilt Haar haar is zo volmondig haar Hij wil haar en haar Haar huid hongert naar hem zonder haar Maar hij is bij haar niet bij haar Verslinden wil ze verscheuren haar Want...
door Hugo Vos | mrt 26, 2018
Doe ik er eigenlijk wel toe? Dat is een lastige gedachte Als die steeds terugkeert in je hoofd Op den duur doet het zo’n zeer Doe ik er eigenlijk wel toe? Zie je nou? Daar is ie weer! Daar zit je toch niet op te wachten? Er wordt zo vaak in hem geloofd Doe ik er...
door Hugo Vos | mrt 7, 2018
Stop maar met mij op te voeden Ik verklaar die klus als afgerond Dus stop maar mij te corrigeren Dat doe ik zelf al meer dan genoeg Oordeel niet over mijn handelen Of over hoe ik in het leven sta Ik zei het al ik ben al opgevoed En jouw mening brengt enkel onrust mee...
door Hugo Vos | mrt 3, 2018
in mijn armen ben je doodgegaan en ik stierf duizend doden om je los te moeten laten ik zag hoe het leven je verliet en mij ook heel zachtjes wiegde ik je heen en weer heen en weer je bent niet weg ik heb je nog in mijn armen reis je jouw hemel tegemoet warme tranen...