we kunnen niet in glazen bollen zien hoe ons leven zal verlopen daar is het leven veel te grillig voor staan teveel keuzes open we kunnen van ons leven niet verwachten dat het rechtuit zal gaan er zijn simpelweg teveel toevalligheden die vorm geven aan het bestaan we kunnen echter wel de schoonheid zien hoe bochten juist ons pad verrijken door vaker stil te staan bij dat was is en daar dan heel goed naar te kijken
Op verzoek van: mezelf.
Afgelopen zondag schreef ik bij een foto van Marcel Kolenbrander (www.marcelkolenbrander.nl) een gedicht. Ik had eerst nog een ander geschreven bij dezelfde foto. Ik wil jullie het gedicht niet onthouden.