door Hugo Vos | apr 28, 2020
Dat het er mag zijn je kleine angsten en je grote (hetzelfde voor je verdriet) Dat het er mag zijn je onhandigheden en je zwaktes (ook al kent de rest ze niet) Dat het er mag zijn je vervelende gedachten en je donkere wensen (niemand die ze ziet) Dat het er mag zijn...
door Hugo Vos | apr 27, 2020
dat gevoel dat ik dan mee moet doen en dat ik dat niet wil ik hard moet schreeuwen op dat internet en liever ben ik stil dat ik moet weten hoe de wereld bloedt en ik dat niet wil weten ik straks mee moet kunnen praten over weet je nog wat ik liever zou vergeten dat de...
door Hugo Vos | apr 26, 2020
ik durf niet over seks te schrijven klaarblijkelijk ligt daar mijn taboe geen poëzie ooit over ‘nat’ of ‘stijve’ ’t wordt tijd dat ik dat wél eens doe want seks schijnt heel goed te verkopen ’t voelt wat ongemakkelijk maar als dit mijn business goed laat lopen...
door Hugo Vos | apr 25, 2020
. ik heb alvast een punt gezet dan hoef ik daar niet meer naar toe te werken en waar we strakjes uit gaan komen dat zullen we vanzelf wel merken ik ben gewoon van start gegaan waar ik normaal gezien zou stoppen geen idee of dit jou inzicht brengt of dat je het vind...
door Hugo Vos | apr 24, 2020
“Hij heeft me in de steek gelaten ik ben hem kwijt!” dat is de zucht die ik zo vaak hoor slaken door menig vrouw of meid hoor je wat je daarmee zegt? het lijkt een kleinigheid keer het om, jij bent niet hem maar hij is jou dus...
door Hugo Vos | apr 23, 2020
dan tref je in de gootsteen nog wat losse korrels rijst en anderhalf preiringetje aan de koekenpan staat vettig leeg op het fornuis de houten lepel reikt nog uit de wc bril ligt omlaag vlekjes op de rand binnenin een vergeten streepje een flintertje papier waaiert weg...
door Hugo Vos | apr 22, 2020
als kind droomde ik altijd om groot te mogen zijn want dan hoorde ik erbij maar ‘k was voor grote mensen natuurlijk veel te klein men schoof mij steeds opzij nu ben ik groot en natuurlijk zou ik graag dat kind weer zijn maar ‘k schuif mezelf opzij ‘k moet...
door Hugo Vos | apr 21, 2020
ik voel me dallerig én piekerig dat is dus dubbelop heb ik me eindelijk uit het dal gewerkt zit de pieker in mijn kop in een piek vanuit het dal bezien heb ik enorme zin maar waarom, als ik boven sta pieker ik dat dal weer in het is een eeuwige beweging wat op gaat,...
door Hugo Vos | apr 20, 2020
toen woonden ze nog in woningen die vensters hadden waar je doorheen kon kijken als je eenzaam was keek je naar buiten, naar knoppen in de rozenstruik of hoe de takken van de hazelaar de ondergaande zon aantikten bracht Minoes, de staart omhoog, een glimlach op hun...
door Hugo Vos | apr 19, 2020
als je even niet meer verd… of als je ’t even niet meer ehm… als je vast zit vast zit vast als je b-b-b-ang b-b-b mijn god als je… als je hul (hemel hoe zeg je dat?) ronddoolt in ronddoo als het niet gat gaaat zoaals nou ja… dan eh ja, dan wil ik er voor je eh hebben...
