door Hugo Vos | apr 19, 2020
Ik ben hartstikke dood. Vanmorgen gebeurd. Ik zat op mijn fiets en in enen kwam van rechts die tuctuc. In Amsterdam nota bene. Maar het kan ook gewoon een ijzeren hond geweest zijn. Het ging ook zo snel. Dat lawaaiige driewielige bromfietsapparaat scheurde de hoek om...
door Hugo Vos | apr 18, 2020
het gras groeit hoog er suist een zeis wie hoger kijkt dan ’t rijzend gras lijkt ergens niet wijs maar hij die bukt heeft niets gezien hij dacht wellicht dat hij nu veilig was en heel verstandig bovendien de zeis heeft hem dan wel gemist en, das nou net de grap, de...
door Hugo Vos | apr 17, 2020
hij zette een dikke pluche stoel pontificaal voor de spiegel schonk zichzelf een cola light vulde de bak vol zoete popcorn startte de soundtrack van the Gladiator ging er eens goed voor zitten wilde wel eens met eigen ogen zien in welke film hij werkelijk speelde na...
door Hugo Vos | apr 16, 2020
het ritme van klanken probeer ik te typen ik drum met mijn woorden muziek op papier dat ritme verlaat steeds als eerste mijn lippen ik mompel en fluister ze uit met plezier maar dan is mijn drumwerk plots voer voor de goden want hoe klinkt dit strakjes uit jouw mond...
door Hugo Vos | apr 15, 2020
ik vond een like in mijn kast het lag zomaar ergens op een plank geen idee op welk bericht of door wie hij ooit gegeven is misschien was hij niet eens voor mij is het like al oud -of is het de?-, en van een vorige bewoner, moet ik hem dan bellen… over mijn like die...
door Hugo Vos | apr 14, 2020
och toetsenbord mijn grote vriend hoe dankbaar ben ik je je luistert onbevooroordeeld zet mijn gedachten om in taal die ik begrijpen kan je geeft geen mening hebt geen oordeel neemt eenvoudig aan wat ik je geef als een weerspiegeling tot troost wat in mijn leeft...
door Hugo Vos | apr 13, 2020
vandaag loop ik de hele dag al met mijn verdriet te sjouwen het is als een ballon die vol met water zit het gaat steeds alle kanten op zonder grip te kunnen krijgen echt stevig vastgrijpen durf ik het niet uit angst dat het zal knappen waar laat je zo’n ballon als...
door Hugo Vos | apr 12, 2020
mag ik al mijn tranenin een schaaltje doeneen glazen schaaltjezodat je zien kuntwaarover en waaromwil jij dat schaaltjedan bewaren en later als we oud zijnbij me komen zittendat schaaltje gevenen weet je nogen och ja toen
door Hugo Vos | apr 11, 2020
Dde dichter bleef dicht het blad bleef leeg het was geen gezicht omdat zijn hart even zweeg toch bracht hem iets wat hij ook kon verwoorden want zelfs in het niets valt van alles te horen
door Hugo Vos | apr 10, 2020
we jijen en jouwen door de dag heel wat af om te kunnen verstouwen dat we zelf niet zo houwen van het pad waar de ander zich zo vrij op begaf daarom dus dat we jijen en jouwen om ons zelf te bevrijen en zo tussenbeien ook nog de ander in een verdomhoek te douwen meer...
