door Hugo Vos | mrt 10, 2020
Als langzaam jouw ogen veranderen in edelsteentjes verandert er ook iets in mij ik weet hoe ik ze aan kan zetten dan glinsteren we samen liggend in zon grashalmpje in de mondhoek...
door Hugo Vos | mrt 9, 2020
ze zat in haar kamer de klok tikte haar vingers tikten terug op het tafelblad buiten liepen de mensen regenjassen, paraplu’s in windgevecht de deurbel zweeg vanuit zijn lijstje op het dressoir lachte haar man haar warm toe ze stond traag op pakte de stofdoek en wreef...
door Hugo Vos | mrt 8, 2020
er is vandaag veel ergs gebeurd en ook nog andere dingen er was een kind aan ’t zingen en de lucht was rood gekleurd er is vandaag veel ergs gebeurd ik zag een tuinman aan zijn tuin beginnen er werd een tafeltje ontdaan van kringen een fiets die kreeg een opknapbeurt...
door Hugo Vos | mrt 7, 2020
‘k heb soms een versje in mijn hoofd dat ik daar wel graag wil houden maar meestal wil zo’n vers er uit gaat zitten trekken, zitten douwen zo af en toe ontsnapt er dan een woordje uit mijn mond of valt zonder da’k het door heb een zinnetje op de grond dan vind ik in...
door Hugo Vos | mrt 6, 2020
ik ben zo vaak terecht gewezen heel onterecht naar mijn gevoel onterecht werd er naar mij gewezen dat geeft terecht een rotgevoel
door Hugo Vos | mrt 5, 2020
in het ontbreken van de woorden wordt vaak het meest gezegd het diepst geluisterd en mooiste gezien
door Hugo Vos | mrt 4, 2020
straks doe ik mijn ogen dicht verdwijn ik eenzaam in het duister mijn geest blijft achter in het licht en zorgt dan voor de luister van alle dingen die ik heb gedaan al mijn mooie avonturen die dan hun eigen leven gaan dat mag van mijn part eeuwig...
door Hugo Vos | mrt 3, 2020
er heerst een ziekte in het land het rept en roert zich nu al weken wat is er met ons aan de hand welk virus is er neergestreken het nestelt zich in het verstand om onze ratio te breken waarna paniekgevoel ontbrandt om nog meer chaos op te kweken ik weet niet waar dit...
door Hugo Vos | mrt 2, 2020
de stappen van zijn levensreis stap worden zwaarder na stap hij voelt zijn frustratie na stap na stap als modder na stap stap na stap aan zijn zolen kleven na stap stap na stap na stap als modder na stap stap na stap na stap na stap tot hij besluit een andere weg te...
door Hugo Vos | mrt 1, 2020
als de hemel haar witte laken spreidt over de koude groene aarde wordt alles even wonderbaarlijk stil in dat moment van pure vrede kun je horen welk kabaal de aarde maakt
