Selecteer een pagina

Mijnenveld

Mijn vel is de grens Mijn kamer is de grens Mijn huis is de grens Mijn wijk is de grens Mijn stad is de grens Mijn provincie is de grens Mijn land is de grens Mijn continent is de grens Mijn wereld is de grens Mijn melkweg is de grens Mijn heelal is de grens...

levensfietsles

ik ben als een fiets: als ik beweeg dan balanceer ik en is er weinig aan de hand sta ik stil dan lig ik binnen no time op mijn kant Teken je fiets

Yogales

De theorie: ik stretch ik buig  ik groet de zon the warrior in child pose en andersom De praktijk: ik kreun ik zucht sta nog rechtop stijf als een plank moe als een hond ik geef het op Teken jezelf in een yoga houding

Verke(e)r(d)ing

zie mijn achterkant van voren en mijn voorkant van opzij hoor mijn neus en ruik mijn oren ik ben u en jij bent mij met mijn tenen jou omarmen mijn beste armpje zet ik voor mijn koude blik zal je verwarmen ik ben behaard daar waar ik schoor staar een tijdje naar mijn...

over(v)al

een donker avond de kraag omhoog blaadjes in vlagen niks was meer droog de steeg stil en donker mottig de geur een blikje dat rolde zacht piepende deur nekharen rezen unheimisch gevoel van achteren naderde iets met een doel het moet me gevolgd zijn had op me gewacht...

geconserveerde liefde

’t gebeurde meteen toen je me aankeek met je blije gezicht en je kijkers vol schik je ogen die zochten en vonden de mijne zo zaten we samen en aten liefde uit blik Teken een blik waaruit je vandaag hebt gegeten

leesvoer

vroeger was mijn brein  een voederplaats waar kwistig werd gestrooid  met letters en verhalen ik schudde honderden boeken leeg in de wijd opengesperde muilen van mijn neuronetwerken  en gretige dendrieten Inspecteur Arglistig Commissaris Achterberg De Discus overwint...

aards besef

ze zeggen wel: Het leven is een cirkel! waarom komt de dood dan vaak uit onverwachte hoek? nou? als de aarde rond is, waarom voel ik me dan toch zo vaak in een hoek gedreven nou? hoe kan iemand ronduit gelukkig zijn als een ongeluk  in een klein hoekje… nou? de aarde...

waarom?

zo rond de oertijd keek men omhoog en vroeg zich af, “Waarom zijn wij op aard?” een echt goed antwoord kwam er niet. veel later zei men: “Dominee, weet jij ons met een antwoord te verlossen?” maar ook hij persoonlijk wist de reden niet nu vraag...

laatste ronde

ik had natuurlijk in de hemel kunnen blijven (als die zou bestaan) lekker veilig tussen de engelen en sterren maar ik moest zonodig naar de aarde gaan want je moet groeien, was de gedachte je moet je karma rekken  dus ga je reïncarneren en uit Walhalla dus vertrekken...