door Hugo Vos | sep 26, 2019
ik probeer mijn vrije tijd te vinden die moet ergens in het weekend zijn tussen het stofzuigen, dweilen, ramen lappen, boodschappen doen, zie ik hem liggen soms: klein als ik hem beet wil pakken is hij al weg dan zie ik stofnesten, oud papier en lege flessen wijn als...
door Hugo Vos | sep 25, 2019
ik heb een keer mijn pen heel hard geschud dat was niet slim van mij de woorden die normaal gesproken opgelijnd op volgorde in het inktig reservoirtje zaten kwamen er gehusseld uit ik wist nu niet wat ik geschreven had dagen ben ik bezig geweest om de volgorde weer...
door Hugo Vos | sep 24, 2019
soms stormt het in mijn hoofd dan cycloneren er de stofjeswolken die mijn gevoelens reguleren ongecontroleerd door mijn systeem ik probeer ze net als regendruppels wel eens op te vangen, mond open armen wijd, handpalmen omhoog de ogen dicht, want ik toch niet helder...
door Hugo Vos | sep 23, 2019
het paradijs dat lijkt me niks ik zou me daar echt dood vervelen overal die vijgenbomen (die ene appelboom kan mij niet schelen) steeds al die trossen vol met druiven liters, liters honingwijn geen dromen en geen doelen meer het paradijs, dat moet de hel wel zijn nee...
door Hugo Vos | sep 22, 2019
ik heb zo vaak omhoog gekeken ben daardoor zelf omlaag gegaan die ander op een voetstuk plaatsen om er zelf dus maar weer naast te staan niet ík daar in de galerij der groten maar al die anderen, ingelijst en áls ik dan eens… ga ik snel weer… zodra men mij mijn plek...
door Hugo Vos | sep 21, 2019
als je inzoomt op je voeten doe het eens ja, nu meteen ze dragen je ze brengen je ze steunen je stabiliseren je zo miniem hoe ze bewegen wanneer je zit of staat die fracties van controle houden je al jaren overeind je denkt er niet bij na totdat ze er mee...
door Hugo Vos | sep 20, 2019
vroeger keek ik koffiedik om de toekomst voorspellen maar met al die cups en koffiepads heb ik niks meer te vertellen Teken je eerste bakkie koffie van vandaag
door Hugo Vos | sep 19, 2019
we laten ons maar zelden zien in ondergoed en dat soort zaken die dunne grens met de verpakking en de onverbloemde naakte waarheid pas als de paringsdans haar aanvang neemt geven we hier iets van prijs, heel langzaam gaat de buitenste verpakking uit, en onthult zich...
door Hugo Vos | sep 18, 2019
ik ben geen vlag in rood wit blauw of zwart geel rood of welke kleurenset je ook bedenken kan geen hamer of een sikkel vertelt me wie ik ben en al die strepen of die sterren weerspiegelen niet hoe ik en jij zouden verschillen is elke vlag niet net als wij gemaakt van...
door Hugo Vos | sep 17, 2019
ik at het nieuws als mijn ontbijt en douwde en passent een boterham naar binnen zo werd mijn brood belegd met zelfmoordterrorisme gezinsdrama’s en hongersnood ik roerde klimaatverandering bombardementen en bootvluchtelingen door mijn koffie die mij bitter smaakte dag...
