door Hugo Vos | apr 21, 2019
Mijn leven was zorgeloos Ik was kwiek en vitaal Tot zij me omhelsde Wulps en brutaal Ze kuste me gretig En vol op de mond Ik had moeten weten Dit is niet gezond Oh liefde gij wanhoop Wat deed je me aan?! Je kreeg me te pakken ‘t Was met me gedaan Ik ging ten onder...
door Hugo Vos | apr 20, 2019
mijn vader die stierf met zijn haar in een staart sinds zijn kapper, een vriend, stierf heeft hij op kappers bespaard ikzelf ben wat lui of vergeet vaak de kapper en hoe langer dat duurt wordt de afstand steeds krapper tussen mij en mijn vader god wat...
door Hugo Vos | apr 19, 2019
door de hitte bevangen lig ik zwetend in bed ik ben ondanks de zomer in de griepstand gezet nu ben ik koortsdromend naar wat ijs aan ’t verlangen Teken hoe warm het vandaag is
door Hugo Vos | apr 18, 2019
ik ben een mens dat zegt het boek in grote letters van Latijn Maar diep van binnen zie ik al lang dat iets in mij nog aap wil zijn De apenrots is mij te hoog ik zal echt nooit de top daar halen Dat ik die alfaplek dus niet bereik is voor de aap in mij een vorm van...
door Hugo Vos | apr 17, 2019
Het boek dat ik ben Uitnodigend op tafel Maar wie leest mij echt? Teken het boek dat je aan het lezen bent Vandaag: 17 april: Internationale dag van de Haiku. Dus tja… een Haiku dus!(https://nl.wikipedia.org/wiki/Haiku_(dichtvorm))
door Hugo Vos | apr 16, 2019
Mijn bank nodigt mij uit: “Geef me je geld!” “Ik zal er goed op passen!” “Bij mij is het veilig” “Kom maar!” “Geef maar” “Ik zal het laten groeien!” “(Nou ja, steeds een beetje minder dan want ik moet immers kosten maken)” Ik wil het liever omdraaien. Ik nodig mijn...
door Hugo Vos | apr 15, 2019
zou liefde te koop zijn ik zou het met liefde kopen zet tederheid in de reclame ik sloeg ze grootschalig in korting op aandacht? ik zou direct gaan hamsteren maar ik heb dit alles nooit gekocht het is niet eens te koop en ik heb het al in overvloed liever wil ik het...
door Hugo Vos | apr 14, 2019
als je getrouwd bent en woont met een gezin twee opgroeikinderen een hond dan zie je steeds maar kort het gaaspatroon in de bodem van de winkelwagen nee, dan opeens alleen te wonen daar loop je dan de winkelwagen voelt grotesk dus pak je maar een mand die als de hond...
door Hugo Vos | apr 13, 2019
het vloeit uit een staafje versmelt tot letters tot woorden tot zinnen tot verzen tot verhalen tot pleidooien tot wetten tot er iets verandert in de wereld in de mensheid in de groepen in de individuen in jou in mij Teken iets met...
door Hugo Vos | apr 12, 2019
Schuldbewust laat ik stralen van water als tranen op mijn ledematen nederdalen Ik zeep me in ik zeep me uit Ik Kneipp de flessen negeer alle lessen van opwarmprocessen die de aarde verpesten ik voel wel de schaamte op dit oude geraamte maar ik kan het niet laten ik...
